Gedichten stadhuis op Open Monumentendagen

Op 10 september stuurde ik de auto dwars door ondergelopen straten naar het gemeentehuis van Terneuzen. Ik vroeg me af wie nog meer de slagregens zou trotseren om het stadhuis op deze Open Monumentendag te bezoeken, maar het aantal bezoekers viel reuze mee. Mijn collega-dichters Jorien en André en ik mochten voor een volle raadszaal onze gedichten voordragen.

Het stadhuis staat als bouwwerk van Bakema samen met de Deltawerken in de top 100 van de architectuurgids Nederland. Jorien en André oreerden over de bouwstijl, het brutalisme, van het gebouw, dat niets verhult en alles laat zien zoals het is. Ik koos in mijn gedicht voor het perspectief van het stadhuis zelf:

In mij huist de stad
aan je voetstap op mijn trap
voel ik hoe jij je voelt
je staat stil en luistert
ik probeer je toe te fluisteren 
maar je hoort me niet

In mij huist de stad
ik ken het gonzen van het raadsdebat
tegen mijn betonnen muren
ik herinner me de uren
van elke burgemeester
weet nog hoe mensen wachtten
pasgeworden vaders tekenden
en nieuwe paspoorten ruik ik nog

De bezoekers van het stadhuis vormden een dankbaar publiek. Ik wens mijn drie anderecollega-dichters veel succes vanmiddag op de tweede Open Monumentendag!

Foto’s: Sander Bus

Gedichten tijdens Vrijheidsmaaltijd Axel

Op donderdagavond 5 mei organiseerde het Herdenkingscomité 4 en 5 mei van Axel een vrijheidsmaaltijd in het Axelse stadhuis. De maaltijd werd opgeluisterd met muziek en poëzie. En voor dat laatste was uiteraard het Dichtersgilde gevraagd.

Samen met collega Eric van Laere heb ik e.e.a. voorgedragen tijdens deze vrijheidsmaaltijd. Het was een maaltijd in een ongedwongen sfeer, waarbij we praatten over oorlog en vrijheid. Oude verhalen over de bevrijding kwamen tevoorschijn, ietwat verongelijkt concludeerde mijn buurman dat België forsere oorlogsschade dan Nederland heeft geleden destijds en een Kroatisch-Bosnisch echtpaar bracht een ander perspectief op oorlog met zich mee.

Tijdens de informele gesprekken konden we luisteren naar prachtige accordeon-, piano- en fluitmuziek. Het was fijn om mijn gedichten te mogen voordragen en aan elkaar te praten voor dit publiek. Ook mijn collega Eric viel het op hoe aandachtig iedereen luisterde.

Ik had een serieus gedicht over oorlog en vier luchtiger regels over vrijeheid van meningsuiting voorbereid en sloot af met mijn gedicht Op de zeedijk. Met mijn leeftijd voelde ik me enigszins een broekje tussen de veelal oudere mensen, maar ook zij kenden oorlogs- en bevrijdingsverhalen eigenlijk alleen uit tweede hand. Het was mooi om met meerdere generaties samen te zijn.

Lions Cultuurprijs voor Dichtersgilde Terneuzen

Donderdag 21 april werden tijdens een gezellige bijeenkomst de Lions Cultuurprijzen 2020/2021 uitgereikt. Dichtersgilde Terneuzen dong ook mee en ontving de Cultuurprijs voor initiatieven binnen de gemeente Terneuzen.

Van links naar rechts: Jorien Brugmans, Aukje-Tjitske Dieleman en Ingeborg Haalboom.

Als er een wedstrijd is, heb ik de neiging om te denken dat ik toch niet win. Niet omdat ik niet in mezelf geloof, maar omdat de teleurstelling dan niet zo groot is. Uit zelfbescherming dus. Zo stapte ik ook op donderdagnamiddag Het Podium van Zaamslag binnen. Mochten we niet winnen, dan bood de bijeenkomst altijd nog de gelegenheid om te netwerken, zo hield ik mezelf voor, en daar was ik heel tevreden mee.

Mijn collega Jorien Brugmans van het Dichtersgilde had eind vorig jaar een mooie aanvraag ingediend en samen met haar en Ingeborg Haalboom vertegenwoordigde ik het gilde tijdens de bijeenkomst van de Lions.

Elk cultureel initiatief werd geïntroduceerd en mocht zichzelf kort presenteren. De Lions deelden drie Cultuurprijzen 2020/2021 uit, voor elk van de drie Zeeuws-Vlaamse gemeentes één. De burgemeesters van de gemeentes waren aanwezig om de prijs te overhandigen.

Hoe groot waren onze verrassing en blijdschap toen we daadwerkelijk de Lions Cultuurprijs voor de gemeente Terneuzen kregen! Maar liefst € 2000,- kregen we om gedichten in de publieke ruimte te gaan verzorgen. Denk daarbij vooral aan gedichten op muren in de stad Terneuzen, maar ook in andere kernen van de gemeente.

Hulde aan Jorien, omdat het haar idee was om mee te dingen, en veel dank aan Lions Zeeuws-Vlaanderen!

Burgemeester Merriënboer las de kleine letters van de oorkonde voor. We werden geroemd om onze innovativiteit – een stadsdichter had Terneuzen immers nog niet, laat staan een gilde van zes man/vrouw sterk – om onze samenwerking, met elkaar en met externen, zoals de bibliotheek, en om ons voornemen om poëzie zo breed en veelzijdig mogelijk naar buiten te brengen.

We kregen de gelegenheid om alledrie een gedicht voor te dragen. En drie keer raden welke foto de volgende dag bij het artikel over de Lions Cultuurprijzen werd afgedrukt? Juist, eentje waarop ondergetekende met haar ene arm gespreid en haar ogen ten hemel gericht een gedicht aan het oreren is. De stereotypische dichter. Maar met dat beeld kan ik prima uit de voeten!

Bron: PZC, 22-04 2022.

Nieuw: Dichtersgilde Terneuzen!

Yes, we zijn van start! Terneuzen heeft een stadsdichter. Wat zeg ik? Terneuzen heeft zes stadsdichters! Op 11 december 2021 presenteerde wethouder Frank Deij (Cultuur) van de Gemeente Terneuzen ons nieuw opgerichte Dichtersgilde Terneuzen. Het gilde bestaat uit Jorien Brugmans, Peter Knipmeijer, André van der Veeke, Ingeborg Haalboom, Eric van Laere en ondergetekende.

Het voelde nog wat onwerkelijk toen ik op 11 december restaurant De Westbeer in Terneuzen binnenliep. Omdat ik de verkennende vergadering van ons dichtersgilde door een coronabesmetting noodgedwongen online moest volgen, (her)kende ik niet iedereen even goed. Maar de sfeer was er niet minder om. Tijdens onze wandelingen naar buiten (om te poseren voor fotografen) konden we volop contact met elkaar leggen, ondanks de anderhalve meter afstand die we binnen moesten aanhouden.

Foto: Input Output Fotografie. Van links naar rechts: Eric van Laere, Aukje-Tjitske Dieleman, Jorien Brugmans, wethouder Frank Deij, Ingeborg Haalboom, Peter Knipmeijer, André van der Veeke.

Het gilde gaat op verzoek van de Gemeente Terneuzen en op eigen initiatief gedichten schrijven voor diverse gelegenheden. Daarnaast hebben we zelf allerlei ideeën voor activiteiten over of met gedichten.

De presentatie van 11 december viel in een tijd waarin de coronamaatregelen weer strikter werden. Frank Deij verwoordde de meerwaarde van poëzie dan ook goed: “Schrijvers, dichters en muzikanten gaan vooral over het humeur van de samenleving. En dat humeur kan nu wel een booster gebruiken.”

Het is de bedoeling dat de Gemeente minstens zes keer per jaar gebruik gaat maken van het gilde. “Dat kan bij speciale momenten zijn, zoals de opening van de nieuwe bibliotheek, bij de vijftigste verjaardag van ons stadhuis, of bij de gemeenteraadsverkiezingen,” zei Frank Deij. Maar hij wees er ook op dat we alle dichterlijke vrijheid hebben om er zelf iets van te maken. En dat gaan we zeker doen!